-
1 ihtiyaç
ihtiyaç [ɑː] <- cı> Bedürfnis n ( için nach D); Bedarf m ( için für A); Erfordernis n, Anspruch m; Not f, Elend n;-e ihtiyaç duymak bedürfen (G), nötig haben (A);-mek ihtiyaç duymak das Bedürfnis haben ( oder fühlen), zu …;ihtiyaç maddeleri Bedarfsartikel m/pl;ihtiyaç sahibi Bedürftige(r);bş-e ihtiyaç var etwas ist ( oder sind) erforderlich;ihtiyaca cevap vermek einem Bedürfnis entsprechen;ihtiyaca göre je nach Bedarf;-e ihtiyacı olmak brauchen A; angewiesen sein auf A;buna hiç ihtiyacım yok darauf bin ich keineswegs angewiesen
См. также в других словарях:
MUHTACİYET — İhtiyaç sahibi olmak. Muhtaçlık, fakirlik, sefalet, yoksulluk … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muhtâc — (A.) [ جﺎﺘﺤﻡ ] 1. ihtiyaç sahibi. 2. yoksul … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
HÂCETMEND — f. İhtiyaç sahibi, muhtaç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ÂRİF — (İrfan. dan) Bilen, bilgide ileri olan. Aşinâ, vâkıf. Hakkı, hakkı ile bilen. * Sabırlı ve mütehammil. * Çok düşünmeğe ihtiyaç kalmaksızın, tekellüfsüz gördüğünü bilen ve anlayan. * Zevkî ve vicdanî irfan sâhibi olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
